Het is een emotionele rollercoaster. Up en down, letterlijk en figuurlijk. Het ene moment is de zee vriendelijk en gezellig en het andere moment worden we hardnekkig alle kanten opgeslingerd. En zo voelen wij ons ook een beetje. De dag begon zonnig en we kwamen de 239m lange tanker ‘Nord Sun’ tegen. We zijn niet…
Categorie: Uncategorized
Buien en golven (dag 5)
“Hé bah!” Mompelde ik hardop toen ik naar de zonsopkomst wilde gaan kijken. Aan bakboord een bui met een regenboogje, aan stuurboord een dikke bui met een donkergrijs gordijn van regen. We zijn weer in een nieuw level aanbeland, het is gedaan met ons rustige koersje! Koen mag eigenlijk nog een half uur slapen, maar…
Verveling en herinneringen (dag 4)
Over een paar uur komt de zon weer op en begint er weer een nieuwe dag. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, zouden ze op de kermis roepen. Daar zou deze attractie trouwens niet misstaan, een soort Villa Volta voor gevorderden. Alles beweegt, continu. En dat gaat over het algemeen best prima, maar er is één gouden…
Pluk de dag, of je pensioen? (Dag 3)
Vandaag was ik zo vrolijk. Ik had nooit gedacht dat deze tocht ook maar enigszins comfortabel zou kunnen zijn. Uiteraard beweegt alles, blijft naar de wc gaan/koken/watvooractiviteitdanook een uitdaging. Maar onze lichamen lijken er een soort van aan gewend geraakt. Ik heb nog maar 1x mijn kommetje noedels in de lucht gelanceerd en dat was…
Dag 2 – Verwacht het onverwachte
De nacht is magisch en angstaanjagend tegelijk. Als ik de avondshift heb, waarin het buiten geleidelijk donker wordt, is er niks aan de hand. Maar als ik middenin de nacht wakker wordt gemaakt en mijn hoofd naar buiten steek, lijken de golven grote onvoorstelbare monsters. Elke keer moet ik opnieuw mijn angsten overwinnen, maar wanneer…
Een goede start (dag 1 Kaapverdië – Azoren)
Het is kwart over één ’s nachts en mijn eerste nachtshift is net ingegaan. Het is een mooie heldere nacht met veel sterren en lichtgevende vlokken plankton in het water. De laatste lichtjes land verdwijnen langzaam uit het zicht, we zijn gewoon echt onderweg! De komende 2 a 3 (of misschien zelfs wel 4) weken…
Klaar voor een nieuw vertrek
Als dit blog te lezen is, is die verstuurd via een satellietverbinding. Dat betekent dat we de komende 2 a 3 weken ook midden op de oceaan hier updates kunnen doen. Morgen zullen we weer opnieuw vertrekken vanuit Mindelo (Kaapverdië) naar de Azoren. We zijn er zo dol op, dat we het gewoon nog een…
Voor anker in Dakar, Senegal
Na een redelijk pittige zes dagen varen (waarvan 2,5 zonder autopilot) kwamen we vlak voor de jaarwisseling aan in Dakar (Senegal). Met nog 15 mijl te gaan werd het steeds drukker met piroques, gekke langwerpige bootjes met één mannetje en een motor achterop die af en toe volledig in de golven verdwijnen. De geur van…
Dagboek op de oceaan
In december zijn we van La Gomera naar Dakar (Senegal, West-Afrika) gevaren. Al sinds ons vertrek schrijf ik elke dag een verhaaltje op de app Polarsteps. Het is een soort dagboek met positie en fotootjes. Om een indruk te geven van ons leven op zee, beschrijf ik hier een deel van de laatste 4 dagen…
Kerst op zee
Terwijl heel de wereld bezig is met kerstinkopen en voorbereidingen voor het kerstdiner, zijn wij met hele andere voorbereidingen bezig. We liggen in de haven van het Canarische eiland La Gomera en maken ons klaar voor een oversteek van 800 mijl naar Dakar in Senegal. Volgens onze berekeningen zal deze toch zo een 6 á…
Cadeautje in de nacht
Elke keer vind ik het weer even wennen om in de nacht mijn bed uit te komen en vind ik het best spannend om in mijn eentje in het donker een boot te besturen. Maar elke keer als mijn ogen (en gemoedsrust) weer wat gewend zijn, begint (meestal) het genieten. Op het moment varen we…
Een eerste overwinning
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, en dan 3 seconden uit. Volledige focus op de boei, een westkardinaal, voor ons die me met zijn witte knipperlicht vertelt waar ik naar toe moet sturen. Het is half vier ’s nachts, pikkedonker en de windkracht 5/6 giert van voren. Met geknepen ogen probeer ik…
De bubbelverdubbelaar
Al zo lang ik me kan herinneren vraag ik me af waarom mensen doen wat ze doen. Waarom ik doe wat ik doe. Waarom we denken wat we denken. Waarom ik denk wat ik denk. In de tweede klas van de middelbare school werd mij de term referentiekader uitgelegd. Naast dat ik het een prachtig…
Sail Sleep Eat Repeat – Zeilverslag CAM Race 2016
Reisverslag van de CAM Race 2016, een zeilrace van Lauwersoog naar Larvik (Noorwegen).
Weten wat ik wil, of willen wat ik doe?
Na mijn studie wist ik, net als vele anderen om mij heen, eigenlijk totaal niet wat ik wilde. En ik had heel sterk het gevoel dat ik dat moest weten, weten wat ik wilde. Alleen ik wilde zoveel en er was zoveel mogelijk, wat weer resulteerde in gigantische keuzestress en onrust. Inmiddels heb ik redelijk…
De balans
Tussen liefde en haten, Zwijgen en praten, Tussen kiezen en delen Tussen jezelf en zovelen, Een boek, of een whatsappje, Wat wil je en wat heb je, Waarheid en een leugen, Niks verwachten en verheugen, Een biertje of wat water, Nu naar huis of later. Tussen havermoutpap en een reep chocola Obesitas en anorexia, Vasten…
De hondenhemel
Lieve Joris, Ik weet het wel, het hoort bij het leven. Maar waarom duren hondenlevens eigenlijk zo kort? Voor een hond ben je al lang de honderd gepasseerd, ook al gedroeg je je tot voor kort nog als een pup. Niemand geloofde dat jij al oud en bejaard was, al helemaal niet bij het verschijnen…
Het sollicitatiecircus is topsport
Na een jaar lang productieve uitstel, moet ook ik er toch echt aan geloven: solliciteren naar een echte grote-mensen-baan in tijden van crisis. Koekeloeren op de arbeidsmarkt, ik word er helemaal vacatureluurs van. De arbeidsmarkt is op dit moment voor mij een sollicitatiecircus waarin ik balletjes moet hooghouden zonder op mijn bek te gaan. Ik…
Ont-Moeten (Dag 51)
In de loop der jaren heb ik veel inspirerende mensen ontmoet. Niet alleen op sportgebied maar ook andere wijze mensen die mij aan het denken hebben gezet. Zo was ik een aantal jaar geleden een beetje vastgelopen na het behalen van mijn bachelor. Een echte ‘wie ben ik-wat ik wil ik nu eigenlijk-wat moet ik…
“Goedemorgen, goedemorgen!” (dag 38)
Vorige week zat vol met lange D.I.P.-dagen (Denken In Problemen). Waarschijnlijk een gevolg van het grote contrast met het zonnige Griekenland, geen werk hebben en me afvragen hoe ik de huur ga betalen. Hoe minder ik te doen had, hoe minder er uit mijn handen kwam en hoe meer ik daar van baalde. En hoe…